Προϊόντα

Η θεραπεία κυττάρων θηλαστικών με χημειοθεραπευτικά φάρμακα μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές των δεξαμενών νουκλεοτιδίων.Η παρακολούθηση αυτών των διαταραχών σε καλλιεργημένα καρκινικά κύτταρα από ανθρώπινες πηγές είναι χρήσιμη για την αξιολόγηση της επίδρασης της φαρμακευτικής θεραπείας και την καλύτερη κατανόηση του μηχανισμού δράσης αυτών των φαρμάκων.Σε αυτή τη μελέτη, τρεις κατηγορίες χημειοθεραπευτικών φαρμάκων με διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη κυτταρικών μοντέλων που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με φάρμακο.Διεξήχθη η βασισμένη σε LC στοχευμένη μεταβολομική ανάλυση των νουκλεοτιδίων στα κύτταρα της ομάδας ελέγχου και της ομάδας που υποβλήθηκε σε αγωγή με φάρμακο.Πολλές μέθοδοι επεξεργασίας δεδομένων συνδυάστηκαν για την αναγνώριση πιθανών βιοδεικτών που σχετίζονται με τη δράση των φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένης της μονόδρομης ανάλυσης διακύμανσης, της ανάλυσης κύριου συστατικού και των χαρακτηριστικών καμπυλών λειτουργίας του δέκτη.Είναι ενδιαφέρον ότι τα κύτταρα όγκου τόσο της ομάδας ελέγχου όσο και των ομάδων που έλαβαν φαρμακευτική αγωγή μπορούν να διακριθούν μεταξύ τους και αρκετές μεταβλητές αναγνωρίστηκαν ως βιοδείκτες ισχύος, όπως ATP, GMP και UDP για αντιμεταβολίτες, ATP, GMP και CTP για παράγοντες που βλάπτουν το DNA, καθώς και GMP, ATP, UDP και GDP για τους παράγοντες της μιτωτικής ατράκτου.Πραγματοποιήθηκε περαιτέρω επικύρωση των πιθανών βιοδεικτών χρησιμοποιώντας τη χαρακτηριστική καμπύλη λειτουργίας του δέκτη.Λαμβάνοντας υπόψη την αντίστοιχη περιοχή κάτω από την καμπύλη, η οποία ήταν μεγαλύτερη από 0,9, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι GMP και ATP είναι οι καλύτεροι δυνητικοί βιοδείκτες για φάρμακα που καταστρέφουν το DNA, καθώς και τα GMP, ATP και UDP για τις άλλες δύο κατηγορίες φαρμάκων.Αυτή η περιορισμένη προσέγγιση νουκλεοτιδίων δεν μπορεί να διακρίνει πλήρως τους μηχανισμούς των εννέα φαρμάκων, αλλά παρέχει προκαταρκτικά στοιχεία για το ρόλο των φαρμακομεταβολομικών στην προκλινική ανάπτυξη φαρμάκων τουλάχιστον.