Προϊόντα

Ο υποδοχέας Sigma 1 (σR1) είναι μια διαμεμβρανική πρωτεΐνη μη οπιοειδούς που μπορεί να δρα ως μοριακός συνοδός στο ενδοπλασματικό δίκτυο-μιτοχονδριακή μεμβράνη.Οι συνδέτες για το σR1, όπως η (+)-πενταζοκίνη [(+)-PTZ], προσδίδουν αξιοσημείωτη νευροπροστασία του αμφιβληστροειδούς in vivo και in vitro.Πρόσφατα αναλύσαμε τον αμφιβληστροειδή φαινότυπο των ποντικών που στερούνταν σR1 (σR1 KO) και παρατηρήσαμε φυσιολογική μορφολογία και λειτουργία του αμφιβληστροειδούς σε νεαρά ποντίκια (5-30 εβδομάδες), αλλά μειωμένες αρνητικές σκοτοπικές αποκρίσεις κατωφλίου (nSTRs), απώλεια γαγγλιοκυττάρων αμφιβληστροειδούς (RGC) και διαταραχή των αξόνων του οπτικού νεύρου που συνάδει με δυσλειτουργία του εσωτερικού αμφιβληστροειδούς κατά 1 έτος.Αυτά τα δεδομένα μας οδήγησαν να ελέγξουμε την υπόθεση ότι το σR1 μπορεί να είναι κρίσιμο για την πρόληψη του χρόνιου στρες του αμφιβληστροειδούς.Ο διαβήτης χρησιμοποιήθηκε ως το μοντέλο του χρόνιου στρες. Για να προσδιοριστεί εάν το σR1 απαιτείται για νευροπροστατευτικά αποτελέσματα (+)-PTZ, πρωτογενείς RGCs που απομονώθηκαν από ποντίκια άγριου τύπου (WT) και σR1 KO εκτέθηκαν σε οξειδάση ξανθίνης (10 μΜ: 2 mU/ml) για την πρόκληση οξειδωτικού στρες παρουσία ή απουσία (+)-PTZ.Ο κυτταρικός θάνατος αξιολογήθηκε με ανάλυση τελικής δεοξυνουκλεοτιδυλ τρανσφεράσης dUTP με σήμανση άκρου άκρου (TUNEL).Για την αξιολόγηση των επιπτώσεων του χρόνιου στρες στη λειτουργία RGC, ο διαβήτης προκλήθηκε σε ποντίκια C57BL/6 (WT) και σR1 KO 3 εβδομάδων, χρησιμοποιώντας στρεπτοζοτοκίνη για να δώσει τέσσερις ομάδες: WT μη διαβητικό (WT non-DB), WT διαβητικό (WT-DB ), σR1 KO non-DB, και σR1 KO-DB.Μετά από 12 εβδομάδες διαβήτη, όταν τα ποντίκια ήταν 15 εβδομάδων, καταγράφηκε η ενδοφθάλμια πίεση (ΕΟΠ), πραγματοποιήθηκε ηλεκτροφυσιολογική εξέταση (συμπεριλαμβανομένης της ανίχνευσης των nSTRs) και ο αριθμός των RGC μετρήθηκε σε ιστολογικές τομές αμφιβληστροειδούς. Μελέτες in vitro έδειξαν ότι Το (+)-PTZ δεν μπόρεσε να αποτρέψει τον επαγόμενο από το οξειδωτικό στρες θάνατο των RGC που συλλέχθηκαν από ποντικούς σR1 KO, αλλά παρείχε ισχυρή προστασία έναντι του θανάτου των RGC που συλλέγονται από ποντίκια WT.Στις μελέτες χρόνιου στρες που προκαλείται από διαβήτη, η ΕΟΠ που μετρήθηκε στις τέσσερις ομάδες ποντικών ήταν εντός του φυσιολογικού εύρους.Ωστόσο, υπήρξε σημαντική αύξηση στην ΕΟΠ των ποντικών σR1 KO-DB (16 ± 0,5 mmH g) σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες που δοκιμάστηκαν (σR1 KO non-DB, WT non-DB, WT-DB: ~12 ± 0,6 mmHg ).Όσον αφορά τις ηλεκτροφυσιολογικές δοκιμές, τα nSTR των σR1 KO ποντικών χωρίς DB ήταν παρόμοια με τα ποντίκια WT non-DB στις 15 εβδομάδες.Ωστόσο, ήταν σημαντικά χαμηλότερα σε ποντικούς σR1 KO-DB (5 ± 1 μV) σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες, συμπεριλαμβανομένου, κυρίως, του σR1 KO-nonDB (12±2 μV).Όπως αναμενόταν, ο αριθμός των RGCs σε ποντίκια σR1 KO non-DB ήταν παρόμοιος με τα ποντίκια WT non-DB στις 15 εβδομάδες, αλλά υπό χρόνιο στρες διαβήτη υπήρχαν λιγότερα RGC στους αμφιβληστροειδή ποντικών σR1 KO-DB. Αυτή είναι η πρώτη αναφορά δείχνοντας κατηγορηματικά ότι τα νευροπροστατευτικά αποτελέσματα της (+)-PTZ απαιτούν σR1.Τα ποντίκια σR1 KO εμφανίζουν φυσιολογική δομή και λειτουργία του αμφιβληστροειδούς σε νεαρές ηλικίες.Ωστόσο, όταν υποβάλλονται στο χρόνιο στρες του διαβήτη, υπάρχει επιτάχυνση των λειτουργικών ελλειμμάτων του αμφιβληστροειδούς σε ποντικούς σR1 KO έτσι ώστε δυσλειτουργία των γαγγλιακών κυττάρων παρατηρείται σε πολύ νωρίτερα ηλικία από τα μη διαβητικά ποντίκια σR1 KO.Τα δεδομένα υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η σR1 παίζει βασικό ρόλο στη ρύθμιση του στρες του αμφιβληστροειδούς και μπορεί να είναι σημαντικός στόχος για τη νόσο του αμφιβληστροειδούς.