Διυδροχλωρική πουρομυκίνη CAS:58-58-2 99% Λευκή σκόνη
Αριθμός καταλόγου | XD90357 |
Ονομασία προϊόντος | Διυδροχλωρική πουρομυκίνη |
CAS | 58-58-2 |
Μοριακός τύπος | C22H29N7O5 |
Μοριακό βάρος | 544,43 |
Στοιχεία αποθήκευσης | -15 έως -20 °C |
Εναρμονισμένος Δασμολογικός Κώδικας | 29419000 |
Προσδιορισμός προϊόντος
Χημική δοκιμή | 99% ελάχ |
Εμφάνιση | άσπρη σκόνη |
Διαλυτότητα | Διαυγές, άχρωμο |
Η διαφοροποίηση των τροχιακών ινοβλαστών σε ώριμα λιποκύτταρα και η επακόλουθη συσσώρευση λιπώδους ιστού έχει αποδειχθεί στην εξέλιξη της τροχοπάθειας του Graves (GO).Η αυτοφαγία εμπλέκεται στη λιπογένεση, αλλά λίγα είναι γνωστά για τον ρόλο της αυτοφαγίας στην έναρξη και την εξέλιξη της GO.Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να διερευνηθεί ο ρόλος της αυτοφαγίας στην παθογένεση της GO. Αναλύθηκαν μοσχεύματα τροχιακού λιπώδους/συνδετικού ιστού από ασθενείς με GO και από φυσιολογικά άτομα, καθώς και μεμονωμένους τροχιακούς ινοβλάστες.Η λιπογένεση προκλήθηκε χρησιμοποιώντας διαφοροποιητικό μέσο με ή χωρίς υπεροξείδιο του υδρογόνου και η αυτοφαγία χειραγωγήθηκε χρησιμοποιώντας βαφιλομυκίνη Α1 και στοχευμένο με Atg5 κοντή φουρκέτα RNA (shRNA).Τα αυτοφαγοσώματα ταυτοποιήθηκαν με ηλεκτρονική μικροσκοπία.Η έκφραση των γονιδίων που σχετίζονται με την αυτοφαγία και οι παράγοντες μεταγραφής που σχετίζονται με τη λιπογένεση αναλύθηκαν με αλυσιδωτή αντίδραση αντίστροφης μεταγραφής-πολυμεράσης σε πραγματικό χρόνο και/ή ανάλυση στυπώματος Western.Η συσσώρευση σταγονιδίων λιπιδίων εξετάστηκε με χρώση Oil Red O. Τα αυτοφαγικά κενοτόπια ήταν πιο άφθονα στα κύτταρα GO από ό,τι σε κύτταρα μη GO (ρ<0,05).Η έκφραση των γονιδίων που σχετίζονται με την αυτοφαγία ήταν σημαντικά υψηλότερη στους ιστούς και τα κύτταρα GO από ό,τι στα αντίστοιχα μη GO αντίστοιχα.Η ιντερλευκίνη-1β αύξησε την πρωτεΐνη LC3-II, p62 και Atg7 σε κύτταρα GO.Η συσσώρευση αυτοφαγοσώματος φάνηκε την ημέρα 4 της λιπογένεσης και μειώθηκε την ημέρα 10, μαζί με το σχηματισμό σταγονιδίων λιπιδίων.Η έκφραση των πρωτεϊνών LC3 και p62 αυξήθηκε μέσα σε 48 ώρες από τη διαφοροποίηση και μειώθηκε σταδιακά από την 4η έως την 10η ημέρα. Η θεραπεία με βαφιλομυκίνη Α1 και η καταστροφή Atg5 από το shRNA ανέστειλαν τη συσσώρευση σταγονιδίων λιπιδίων και κατέστειλαν την έκφραση των λιπογενών δεικτών. Η αυτοφαγία αυξήθηκε στον ιστό και τα κύτταρα GO σε σύγκριση με ιστός και κύτταρα μη GO, υποδηλώνοντας ότι η αυτοφαγία παίζει ρόλο στην παθογένεση του GO.Ο χειρισμός της αυτοφαγίας μπορεί να είναι ένας θεραπευτικός στόχος για το GO.