Προϊόντα

1. Για να διερευνηθεί εάν η προερχόμενη από διφωσφορική αδενοσίνη (ADP) αδενοσίνη μπορεί να αναστείλει τη συσσώρευση αιμοπεταλίων, ειδικά παρουσία ανταγωνιστή P2Y12, όπου οι επιδράσεις της ADP στον υποδοχέα P2Y12 θα μπορούσαν να αποτραπούν. Η συσσώρευση αιμοπεταλίων στον επαναληπτικό υποδοχέα μετρήθηκε στην απόκριση πεπτίδιο με μέτρηση αιμοπεταλίων σε πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP) και ολικό αίμα παρουσία ADP και των ανταγωνιστών P2Y12 cangrelor, ενεργού μεταβολίτη πρασουγρέλης και ticagrelor.Παρουσία ενός ανταγωνιστή P2Y12, η ​​προεπώαση του PRP με ADP ανέστειλε τη συσσωμάτωση.αυτή η επίδραση καταργήθηκε από την απαμινάση της αδενοσίνης.Δεν σημειώθηκε αναστολή της συσσώρευσης στο πλήρες αίμα εκτός από την περίπτωση που προστέθηκε διπυριδαμόλη για να αναστείλει την πρόσληψη αδενοσίνης στα ερυθροκύτταρα.Οι επιδράσεις της ADP στο PRP και στο πλήρες αίμα αντιγράφηκαν χρησιμοποιώντας αδενοσίνη και σχετίζονταν άμεσα με τις αλλαγές στο cAMP (αξιολογήθηκαν με φωσφορυλίωση φωσφοπρωτεϊνών που διεγείρεται από αγγειοδιασταλτικό).Όλα τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια ανεξάρτητα από τον αγωνιστή μυρμηγκιών Ρ2Υ12 που χρησιμοποιήθηκε. Η ΑϋΡ αναστέλλει τη συσσώρευση αιμοπεταλίων παρουσία ανταγωνιστή Ρ2Υ12 μέσω μετατροπής σε αδενοσίνη.Η αναστολή εμφανίζεται στο PRP αλλά όχι στο πλήρες αίμα, εκτός εάν αναστέλλεται η πρόσληψη αδενοσίνης.Κανένας από τους ανταγωνιστές του Ρ2Υ12 που μελετήθηκαν δεν αντιγράφει τα αποτελέσματα της διπυριδαμόλης στα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν.

2. Το ADP θεωρείται ένας ασθενής αγωνιστής των αιμοπεταλίων λόγω των περιορισμένων αποκρίσεων συσσωμάτωσης που προκαλεί in vitro σε φυσιολογικές συγκεντρώσεις εξωκυτταρικού Ca(2+) [(Ca(2+) )(o) ].Η μείωση του [Ca(2+)](o) παραδόξως ενισχύει τη συσσωμάτωση που προκαλείται από την ADP, μια επίδραση που έχει αποδοθεί στην ενισχυμένη παραγωγή θρομβοξάνης Α(2).Αυτή η μελέτη εξέτασε τον ρόλο των εκτονουκλεοτιδασών στην [Ca(2+)](o)-εξάρτηση της ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων.Η μείωση του [Ca(2+)](o) από χιλιοστομοριακά σε μικρογραμμομοριακά επίπεδα μετέτρεψε την προκαλούμενη από την ADP (10 μmol/l) συσσώρευση αιμοπεταλίων από παροδική σε παρατεταμένη απόκριση τόσο στο πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα όσο και στα πλυμένα εναιωρήματα.Ο αποκλεισμός της παραγωγής θρομβοξάνης Α(2) με ασπιρίνη δεν είχε καμία επίδραση σε αυτήν την εξάρτηση από [Ca(2+)](o).Η πρόληψη της αποικοδόμησης της ADP κατάργησε τις διαφορές μεταξύ χαμηλού και φυσιολογικού [Ca(2+)](o) με αποτέλεσμα μια ισχυρή και παρατεταμένη συσσωμάτωση και στις δύο συνθήκες.Οι μετρήσεις της εξωκυτταρικής ADP αποκάλυψαν μειωμένη αποικοδόμηση τόσο στο φυσιολογικό ορό πλάσματος όσο και στο αλατούχο g που περιέχει απυράση σε micromolar σε σύγκριση με millimolar [Ca(2+)](o) .Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η παραγωγή θρομβοξάνης Α(2) ενισχύθηκε σε χαμηλό [Ca(2+)](o), ωστόσο αυτό ήταν ανεξάρτητο από τη δραστηριότητα της εκτονουκλεοτιδάσης (.) ανταγωνιστές του υποδοχέα P2Y cangrelor και το MRS2179 απέδειξε την αναγκαιότητα των υποδοχέων P2Y(12). για διαρκή συνάθροιση που προκαλείται από ADP, με δευτερεύοντα ρόλο για το P2Y(1) .Συμπερασματικά, η εξαρτώμενη από το Ca(2+) δραστηριότητα εκτονουκλεοτιδάσης είναι ένας κύριος παράγοντας που καθορίζει την έκταση της συσσώρευσης αιμοπεταλίων στην ADP και πρέπει να ελέγχεται σε μελέτες ενεργοποίησης υποδοχέα P2Y.